گلآذین (گیاهشناسی)
From Wikipedia, the free encyclopedia
به شیوه آرایش گلها بر روی ساقه گیاهان گلآذین (به انگلیسی: Inflorescence) میگویند. ساقهای که گلها بر روی آن قرار میگیرند، خود میتواند یک یا چند شاخه باشد. از نظر ریختشناسی گلآذین بخشی از اندام هوایی گیاه است که گلها بر روی آن تشکیل میشوند و بنابراین تغییراتی را به خود میگیرند. این تغییرات میتواند شامل طول میانگرهها، آرایش برگها، متورم شدن، فشرده شدن، پیوستگی، چسبندگی و کاهش محورهای فرعی و اصلی شود.
به ساقهای که گلآذین بر روی آن قرار میگیرد، دمگلآذین میگویند. به محوری که گلها یا شاخههای فرعی گلآذین بر روی آن قرار میگیرند، میانآسه rachis میگویند. دمگل به پایهٔ هر گل میگویند.
میوهآذین به مرحلهای از گلآذین میگویند که میوهها تشکیل شده باشند.
اگر گل بخشی از گلآذین نباشد، به آن گل منفرد میگویند و دمگل آن را دمگلآذین میخوانند.