گلنگدن
From Wikipedia, the free encyclopedia
گَلَنگِدن یا روآیک وسیلهای است در برخی از انواع سلاحهای گرم که کارش جابجا کردن فشنگ در لوله سلاح است. واژهٔ گلنگدن از ترکی گرفته شده و به معنی «آینده و رونده» است.[1][2] فرهنگستان پیشین زبان فارسی برای گلنگدن برابر «روآیک» را تصویب کرده بود.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
گلنگدن معمولاً استوانهای فلزی است که ابزارهای شلیک مثل سوزن و فنر در داخل آن قرار دارد و بر بدنه آن نیز برآمدگیهایی (به نام خان) برای قفل کردن آن هنگام شلیک قرار دارد. گلنگدن با دست (در سلاحهای غیر خودکار) یا بهطور خودکار (در سلاحهای خودکار و نیمه خودکار) جلو و عقب میرود.
گلنگدن دستی برای راحتی کار شامل دستهای است که روی سلاح دیده میشود. در سلاحهای خودکار و نیمه خودکار گلنگدن معمولاً دیده نمیشود.
گلنگدن با حرکت به عقب پوکه فشنگ شلیک شده را (معمولاً با ناخن فشنگکش) به عقب میکشد و به بیرون پرتاب میکند. گلنگدن با حرکت به جلو فشنگ تازه را که با فشار فنر از خزانه به جلوی مسیر گلنگدن آمدهاست به داخل جان لوله میراند و پس از قفل شدن گلنگدن و چکاندن ماشه سوزنی که داخل گلنگدن قرار دارد با فشار فنر سوزن به چاشنی فشنگ ضربه میزند و باعث انفجار خرج چاشنی و خرج فشنگ میشود.