مطالعات تاریخ هنر
From Wikipedia, the free encyclopedia
مطالعات تاریخ هنر (انگلیسی: Art History)، یکی از رشتههای علوم انسانی است که به تحقیق در فرهنگ دیداری میپردازد. تاریخ هنر بیش از پیش بر آن است که نقش فرهنگ دیداری در جوامع مختلف را بشناسد و از راه بررسی همهجانبه خود هنر، آگاهی بیشتر از مردم و فرهنگهایی که آن هنری را آفریدهاند به دست آورد. گسترهٔ فرهنگ دیداری نه فقط ساختههای نقاشان، مجسمهسازان، چاپگران و معماران، بلکه بسیاری تولیدات دیگر (مانند عکسها، فیلمها، طرحهای تبلیغاتی، اشیای زینتی و غیره) را شامل میشود. تاریخ هنر با مطالعه و تجزیه و تحلیل این آثار به با ما میگوید که آنها چگونه شکل گرفتهاند و در زمانها و مکانهای معین برای گروههای مختلف مردم چه معنای بصری خاصی داشتهاند.[1]
مطالعات تاریخ هنر، تاریخ گروههای مردمی مختلف و فرهنگشان است که در آثار هنریشان تجلی یافتهاست. تاریخدانان هنر دورههای مختلف هنری را با هم مقایسه میکنند؛ مانند مقایسه هنر دوران وسطی با رنسانس. این تاریخ فرهنگها در کار هنری آنها به شکلهای مختلف نشان داده شدهاست. مطالعهٔ هنر هر دوره را میتوان از طریق بررسی پوشاک، معماری، دین و ورزش انجام داد؛ با آثاری که جنبهٔ بصری بیشتری دارند؛ مانند طراحی، نقاشی، مجسمهسازی.[2]