ماهیچه دندانهای پسین بالایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ماهیچه دندانهای پشتی فوقانی یا سراتوس خلفی فوقانی (انگلیسی: Serratus posterior superior muscle) یکی از عضلات لایه میانی عضلات خارجی پشت است.
اطلاعات اجمالی ماهیچه دندانهای پشتی فوقانی, جزئیات ...
ماهیچه دندانهای پشتی فوقانی | |
---|---|
جزئیات | |
خاستگاه | رباط پسگردنی (ligamentum nuchae) و زوائد خاری مهرههای C7 تا T3 |
پیوندگاه | کنار فوقانی دنده دوم تا پنجم |
سرخرگها | Intercostal arteries |
عصبدهی | 2nd through 5th intercostal nerves |
حرکت | Elevates the ribs which aids in دم |
شناسهها | |
لاتین | Musculus serratus posterior superior |
TA98 | A04.3.01.011 |
TA2 | 2236 |
FMA | 13401 |
بستن
لایه میانی عضلات پشت، گروهی از عضلات خارجی پشت هستند که بلافاصله در عمق لایه سطحی عضلات پشت و چسبیده به دندهها قرار گرفتهاند و در حرکات تنفسی و دندهای دخالت میکنند. این عضلات عبارتند از: ماهیچه دندانهای پشتی فوقانی و ماهیچه دندانهای پشتی تحتانی. چون عضلات میانی پشت، در حرکات تنفسی دخیل هستند، به آنها عضلات تنفسی هم گفته میشود
این عضله از زوائد خاری مهرههای C7 تا T3 و رباطهای فوق خاری (رباط پسگردنی) منشأ گرفته و به کنار فوقانی دنده دوم تا پنجم منتهی میشود. عملکردآن بالا بردن دنده دوم تا پنجم است. جهت فیبرهای عضلانی نزولی است.