قطبالدین ایبک
From Wikipedia, the free encyclopedia
قطبالدین آیبک (درگذشته ۱۲۱۰ (میلادی)) از نخبگان تُرکتبارِ[1][2][3] پادشاهِ دودمان غوریان (در افغانستان کنونی) علاءالدین محمد، بود که در لاهور فرمانروایی داشت. او در سال ۱۲۰۶ میلادی به دهلی لشکر کشید و آنجا را فتح کرد و بدین ترتیب، نخستین دولت مسلمان شمال هند و (سلطنت دهلی) پایهگذاری شد. منار قطب و مسجد قوتالاسلام به دست وی ساخته شد. او و جانشینانش به ویژه ایلتتمش حکومتی را به مرکزیت دهلی بنیاد گذاشتند که سیصد سال به درازا کشید و بخشهای گستردهای از هند مرکزی را به زیر چتر خود گرفت.
اطلاعات اجمالی قطبالدین ایبک, سلطنت ...
قطبالدین ایبک | |
---|---|
قطبالدین ایبک | |
سلطنت | ۱۲۱۰ |
جانشین | ایلتتمش |
زاده | ۱۱۵۰ ترکستان |
درگذشته | ۱۲۱۰ سلطنت دهلی |
همسر(ان) | شمشاد بیگم |
دودمان | سلطنت مملوک (دهلی) |
بستن