عصر طلایی هنر فنلاند
From Wikipedia, the free encyclopedia
عصر طلایی هنر فنلاند مصادف با بیداری ملی فنلاند، در دوران دوک نشین بزرگ فنلاند تحت امپراتوری روسیه بود. اعتقاد بر این است که این عصر دوره ای از اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰، تقریباً از ۱۸۸۰ تا ۱۹۱۰ را در بر میگیرد[1] شکل شعر حماسی معروف به کالوالا، که در طول قرن ۱۹ توسعه یافت، الهامبخش هنری برای مضامین متعدد در آن زمان، از جمله در هنرهای تجسمی، ادبیات، موسیقی و معماری بود.[2] با این حال، «عصر طلایی هنر فنلاند» بهطور کلی به نقاشان واقعگرایی (هنر) و ملیگرایی رمانتیک آن زمان در نظر گرفته میشود.[3] از چهرههای قابل توجه آن زمان میتوان به آکسلی گالن-کاللا، پککا هالونن، آلبرت ادلفلت ،ژان سیبلیوس، اینو لینو ،هلنه شارفبک ،ارو یارنهفلت و الیل سارینن اشاره کرد.
هنر فنلاند در نمایشگاه پاریس در سال ۱۹۰۰ بیشتر در اروپا شناخته شد، جایی که غرفه فنلاند یکی از محبوب ترینها در بین شرکت کنندگان بود.[4]