سیمون ووئه
نقاش فرانسوی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیمون ووئه (به فرانسوی: Simon Vouet) (فرانسوی: [vwɛ]; ۹ ژانویه ۱۵۹۰ – ۳۰ ژوئن ۱۶۴۹) یک نقاش فرانسوی بود که قبل از فراخوانده شدن توسط لوئی سیزدهم به عنوان نخستین نقاش پادشاه فرانسه، در ایتالیا تحصیل میکرد. او و هنرجویان کارگاه اش، نقاشیهای مذهبی و اساطیری، پرترهها، نقاشیهای دیواری، نقاشی آبرنگی روی گچ و نقشهای تزئینی گستردهای را برای شاه و ولی نعمتهای ثروتمند از جمله کاردینال ریشلیو خلق کردند. در این مدت، ووئه بدون شک هنرمند پیشرو در پاریس بود.[1] وی در معرفی سبک نقاشی باروک ایتالیایی به فرانسه بسیار تأثیرگذار بود. او همچنین بدون تردید یکی از طراحان برجسته قرن هفدهم، هم تراز با آنیباله کاراچی و جووانی لانفرانکو بود.[2]
اطلاعات اجمالی سیمون ووئه, نام هنگام تولد ...
سیمون ووئه | |
---|---|
نام هنگام تولد | Simon Vouet |
زادهٔ | ۹ ژانویهٔ ۱۵۹۰ پاریس، فرانسه |
درگذشت | ۳۰ ژوئن ۱۶۴۹ (۵۹ سال) پاریس، فرانسه |
ملیت | فرانسوی |
تحصیلات | کارگاه پدر، سالها در ایتالیا (۱۶۱۳–۱۶۲۷) |
شناختهشده برای | نقاشی، طراحی |
جنبش | باروک |
پشتیبان(ـان) | لوئی سیزدهم، کاردینال ریشلیو |
بستن