سارکومر
From Wikipedia, the free encyclopedia
هر یاختهٔ ماهیچهای (میوسیت) یا تار یا میون شامل میوفیبریل (تارچه)هاست که زنجیرههای بسیار طولانی از سارکومرها هستند. سارکومرها واحدهای انقباضی سلول هستند. یک سلول از ماهیچه دوسر بازو (یک نوع ماهیچه اسکلتی یا مخطط) ۱۰۰٬۰۰۰ سارکومر دارد. میوفیبریلهای سلولهای ماهیچه صاف به شکل سارکومر سازماندهی نشدهاند اما ساختار میوفیبریلها در ماهیچهٔ قلبی مانند ماهیچهٔ اسکلتی از سارکومر است. سارکومرها از رشتههای نازک و ضخیم تشکیل شدهاند. رشتههای نازک از فیلامانهای اکتین تشکیل شدهاند، درحالیکه رشتههای ضخیم از پروتئینهای میوزین ساخته شدهاند. سارکومرها اندامک یا هسته ندارند. در سارکومرها دو نوار I (روشن) و A (تیره) وجود دارد که به علت آرایش منظم میوفیلامنتهای ضخیم و نازک (به ترتیب متشکل از میوزین و اکتین) بدین شکل درآمدهاست. اکتین و میوزین رشتههایی پروتئینی هستند. در بخش تیره سارکومر میتوان میوزین و اکتین را با هم دید و در بخش وسطی سارکومر علاوه بر میوزین، پروتئینهای دیگر را نیز میتوان مشاهده کرد. مجموعهای از سارکومرها تارچه را تشکیل میدهند.