زنان در جنگ
بررسی نقش زنان در جنگها / From Wikipedia, the free encyclopedia
تجربههای حضور زنان در جنگ متنوع بودهاست. از نظر تاریخی زنان نقش اصلی را در جبهه خانگی بازی میکردند. در طول تاریخ، برخی از زنان ارتشی را که مأموریتهای رزمی خود را بر عهده داشتند، همراه با نقشهایی مانند آشپزی و لباسشویی، به عنوان روابط و پیروان اردوگاه همراهی میکردند. آنها بانداژ میدوختند، و سایر تجهیزات پزشکی برای سربازان آماده میکردند. زنان در کارخانههای مهماتسازی نیز کار میکردند. از اواسط سده نوزدهم پرستاری به یک نقش اصلی در جامعه تبدیل شد. نقش اصلی در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴–۱۹۱۸) اشتغال در کارخانههای مهماتسازی، کشاورزی و سایر نقشها برای جایگزینی مردان اعزامی به ارتش بود. زنان نقش مهمی در ایجاد سیستم سهمیهبندی غذا داشتند. جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹–۱۹۴۵) نقطه عطفی برای زنان در جنگها بود و میلیونها زن نقش مهمی را در جبهه خانگی بازی میکردند، مانند کار در کارخانههای مهماتسازی و در غیر این صورت جایگزینی مردان اعزامی. بعدها نقشهای داوطلبانه زنان گسترش یافت. چشمگیرترین تغییر جدید حضور میلیونها زن در واحدهای منظم نظامی بود. آنها معمولاً نقشهای دفتری را اداره میکردند تا نیازی به حضور مردان در مشاغل دفتری نباشد و آنها به جبهه اعزام شوند. به برخی از زنان (به ویژه در اتحاد جماهیر شوروی، آلمان و انگلیس) نقشهای محدود نظامی اختصاص دادهشد، به ویژه در واحدهای ضدهوایی. جایی که آنها بمبافکنهای دشمن را سرنگون میکردند در حالی که در عین حال از نبرد تنبهتن و اسارت در امان بودند. جنبشهای زیرزمینی و مقاومت از زنان در نقشهای پشتیبانی بسیار استفاده میکردند. پس از سال ۱۹۴۵ و پایان جنگ جهانی دوم نقشهایی که برای زنان مجاز بود به شدت در تمام ارتشهای اصلی کاهش یافت. با شروع دهه ۱۹۷۰، مجدداً زنان نقش فزایندهای در ارتش کشورهای بزرگ داشتند، از جمله در سال ۲۰۰۵ به عنوان خلبانان جنگ. نقشهای نظامی جدید به دلایل زیادی از جمله اختلاف در تواناییهای جسمی جنسها[1] و و مسائل مربوط به هویت جنسیتی برای زنان و مردان بسیار بحثبرانگیز بودند.[2]