دژ واگن
From Wikipedia, the free encyclopedia
دژ واگن، سنگر واگنی یا جای اسب و گله،[1] که گاهی در انگلیسی با اصطلاح «گرد واگن آمدن» شناخته میشود، استحکامات یا دژی موقت است که بهطور مربعی، گرد یا اشکال دیگر گرد هم میآیند یا محتمل به یکدیگر متصل میشوند تا یک اردوگاه نظامی به وجود آوردند. از این استحکامات در زبان آفریکانس و به ویژه در متون تاریخی آفریقایی، به عنوان لارگر،[2][3] و در میان مردم کازاک به عنوان تابور (برگرفته شده از زبان لهستانی/اوکراینی/روسی) یاد میشود.[4]