داداصاحب پالکی
فیلمنامهنویس، تهیهکننده، و کارگردان هندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
داداصاحب پالکی (مراتی: दादासाहेब फाळके؛ انگلیسی: Dadasaheb Phalke; تلفظ راهنما·اطلاعات؛ ۳۰ آوریل ۱۸۷۰–۱۶ فوریه ۱۹۴۴) با نام اصلی داند ایرج گوویند پالکی (انگلیسی: Dhundiraj Govind Phalke) کارگردان، تهیهکننده و فیلمنامهنویس اهل هند بودهاست که به وی لقب «پدر سینمای هند» را دادهاند. نخستین فیلمش را با نام «پادشاه هاریشچاندرا» در سال ۱۹۱۳ ساخت، فیلمی که آن را به عنوان اولین فیلم بلند در سینمای هند میشناسند. وی در طول ۱۹ سال فعالیت هنریاش، ۹۵ فیلم و ۲۷ فیلم کوتاه ساخت.[1]
داند ایرج گوویند پالکی Dhundiraj Govind Phalke | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ آوریل ۱۸۷۰ ناسیک، مهاراشترا، هندوستان |
درگذشت | ۱۶ فوریه ۱۹۴۴ (در سن ۷۳ سالگی) |
ملیت | هندی |
شهروندی | هندی |
محل تحصیل | مدرسه هنر سر جی.جی. بمبئی، دانشگاه مهاراجه سیاهریرو وادودارا |
پیشه | کارگردان، تهیهکننده، فیلمنامهنویس |
سالهای فعالیت | ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۷ |
وی در سال ۱۸۷۰ در تریمباک متولد شد. خانهٔ آنها ۳۰ کیلومتر با شهر ناسیک در مهاراشترا فاصله داشت. پدرش دانشمندی فاضل بود. پالکی جوان به هنر علاقهمند شد و تحصیلات خود را در سال ۱۸۸۵ در شهر بمبئی شروع کرد. پس از آن در سال ۱۸۹۰ به دانشگاهی در شهر وادودارا رفت. او مجموعه ای از رشتههای هنری از جمله عکاسی، لیتوگرافی، معماری، مهندسی، و فیلمسازی را آموخت.
زمانی که فالکی به عنوان نقاش و طراح تئاتر مشغول به کار بود، شانس آن را یافت که فیلم «زندگی مسیح» (۱۹۱۰) اثر آلیس گی را ببیند. در این زمان او تصمیمی گرفت تا فرهنگ هند را به روی صفحه نقرهای بیاورد. او به لندن سفر کرد تا فیلمسازی را از سسیل هپوورت، کارگردان، تهیهکننده و فیلمنامهنویس بریتانیایی که یکی از بنیانگذاران صنعت فیلم بریتانیا است، یاد بگیرد.