جغرافیای گینه استوایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
جمهوری گینه استوایی کشوری کوچک واقع در ساحل غربی آفریقا و کمی بالاتر از خط استوا است. بخش اصلی خشکی این کشور بر روی قاره آفریقا ریو مونی یا «گینه استوایی قارهای» نامیده میشود. بخش دیگر کشور شامل پنج جزیره است که در مجموع به عنوان «گینه استوایی جزیرهای» شناخته میشوند. این جزایر عبارتند از: بیوکو (فرناندو پو سابق)، کوریسکو، الوبی گرانده، الوبی چیکو، و آنوبون (پاگالو). دو جزیره اصلی «گینه استوایی جزیرهای» بیوکو و آنوبون هستند و کشور جزیرهای سائوتومه و پرنسیپ بین این دو قرار گرفتهاست.
سرزمین اصلی گینه استوایی یا ریو مونی از شرق و جنوب با گابن (طول مرز: ۳۵۰ کیلومتر)، از شمال با کامرون (طول مرز: ۱۸۹ کیلومتر) و بهوسیله یک خط ساحلی با خلیج گینه همسایه است. مساحت کل کشور گینه استوایی ۲۸۰۵۱ کیلومتر مربع است.
پایتخت گینه استوایی شهر مالابو است که بر روی جزیره بیوکو جای گرفتهاست. بزرگترین شهر کشور اما شهر بندری باتا است. مالابو ۱۷۹ هزار و باتا ۲۳۰ هزار نفر جمعیت دارد. جمعیت کل کشور یک و نیم میلیون نفر است.
گینه استوایی در ارتفاع متوسط ۵۷۷ متر از سطح دریا قرار دارد. بلندترین قله کشور، کوه پیکو باسیله، ۳۰۱۱ متر ارتفاع دارد. این کشور حدود ۱۰ جزیره دارد. فاصله بین شهر نیویورک و مالابو، پایتخت گینه استوایی، حدود ۹۱۳۰ کیلومتر (۵۶۷۳ مایل) است.
رودخانه اصلی کشور، رود بنیتو (اوئولا)، مسیر خود را در مرکز کشور طی میکند. در حالی که جزیره بیوکو به دلیل سازندهای آتشفشانی، بندرها و سواحل خود معروف است، جزیره آنوبون دارای آب و هوای استوایی با بارش فراوان و طوفانهای مکرر است. جنگلهای بارانی انبوه گرمسیری سطح گینه استوایی را پوشاندهاست. این باعث میشود که گیاهان و جانوران متنوعی در آن زندگی کنند ازجمله گوریل، شامپانزه، پلنگ، گاومیش، قورباغههای غولپیکر، بز کوهی، فیل، اسب آبی و تمساح. حشرات نیز در این کشور فراوان هستند، از جمله مگس تسهتسه و پشه آنوفل حامل مالاریا، مورچهها، سوسکها، عنکبوتها و موریانهها. بیوکو هیچ حیوان بزرگ قابل شکار ندارد اما دارای میمونهای مختلف، غزالهای کوتوله و جوندگان و همچنین پشهها و سایر حشرات است.
طولانیترین رودخانه کشور بنیتو است که ۳۰۰ کیلومتر درازا دارد. رودخانههای مونی و انتم که در مرزهای جنوبی و شمالی ریو مونی قرار دارند، به صورت خورهایی هستند که ۲۰ کیلومتر آن قابل کشتیرانی است. رودخانه امبینی در میانه راه بین آن دو رود، نمونهای از جریانهای آبشاری است که تمام ریو مونی را زهکشی میکند. جزیره بیوکو دارای جریانهای آبشاری کوتاه است.