برشنگاری با گسیل پوزیترون
From Wikipedia, the free encyclopedia
برشنگاری با گسیل پوزیترون یا توموگرافی گسیل پوزیترون (به انگلیسی: Positron Emission Tomography) که به اختصار پِت اسکن (انگلیسی: PET scan) گفته میشود، یک تکنیک تصویربرداری عملکردی است که از مواد رادیواکتیو که به عنوان رادیو ردیاب شناخته میشوند برای تجسم و اندازهگیری تغییرات در فرآیندهای متابولیک و سایر فعالیتهای فیزیولوژیکی از جمله جریان خون، ترکیبات شیمیایی و جذب آنها مورد استفاده قرار میگیرد.[1] ردیابهای مختلف برای اهداف تصویربرداری مختلف بسته به فرایند هدف در بدن استفاده میشوند برای مثال از فلوئورودوکسی گلوکز ([18F] FDG یا FDG) معمولاً برای تشخیص سرطان،[2][3] سدیم فلوئورید (Na18F) بهطور گسترده برای تشخیص تشکیل استخوان و در برخی موارد اکسیژن 15 (15O) برای اندازهگیری جریان خون استفاده میشود.[4][5]
برشنگاری با گسیل پوزیترون | |
---|---|
ICD-10-PCS | C?۳ |
ICD-9-CM | 92.0-92.1 |
سرعنوانهای موضوعی پزشکی | D049268 |
OPS-301 code | ۳–۷۴ |
مدلاین پلاس | ۰۰۳۸۲۷ |
PET یک تکنیک سینتیلوگرافی پزشکی است که در پزشکی هستهای استفاده میشود. یک رادیودارو (یک رادیو ایزوتوپ متصل به یک دارو) به عنوان ردیاب به بدن تزریق میشود. هنگامی که رادیودارو تحت واپاشی بتا پلاس قرار میگیرد، یک پوزیترون ساطع میشود، و هنگامی که پوزیترون با یک الکترون معمولی برهمکنش میکند، دو ذره از بین میروند و دو پرتو گاما در جهت مخالف ساطع میکنند.[5] این پرتوهای گاما توسط دو دوربین گاما شناسایی میشوند تا یک تصویر سه بعدی را تشکیل دهند (اشعه گاما را که بهطور غیرمستقیم توسط یک رادیونوکلئوتایس پوزیترون منتشر میشود تشخیص میدهد).[6]
اسکنرهای PET را میتوانند همزمان با یک اسکنر سیتی اسکن (CT) استفاده کرد و به عنوان اسکنر PET-CT شناخته میشوند. همچنین تصاویر PET را میتوان با استفاده از سیتی اسکن انجام شده از یک اسکنر در همان جلسه بازسازی کرد. یکی از معایب اسکنر PET هزینه اولیه بالا و هزینههای عملیاتی مداوم آن است.[7]