استخوان تهیگاهی
From Wikipedia, the free encyclopedia
استخوان تُهیگاهی یکی از سه قسمت استخوان بینام در دوران نوزادی است. این استخوان به عربی استخوان حرقفی و به لاتین ایلیوم (illium) نامیده میشود.
اطلاعات اجمالی استخوان تهیگاهی, جزئیات ...
بستن
استخوان تهیگاهی بخش گسترده و بالایی استخوان بینام (هیپ، خاصره) و دوپنجم فوقانی حفره حقهای (استابولوم) را میسازد. استخوان تهیگاهی دارای دو سطح بیرونی و درونی و چهار کنار فوقانی، قدامی، خلفی و داخلی است.
در افراد بالغ غضروفها تبدیل به استخوان شده و لگن خاصره یکپارچه استخوانی میگردد. از مجموع دو نیملگن و استخوان خاجی فضایی به وجود میآید که به آن لگن خاصره میگویند.