ارمنستان زاکاری
From Wikipedia, the free encyclopedia
در سدههای یازدهم و دوازدهم حکومت گرجستان بسیار قوی گردید. کشور از تحت سیطره ترکهای سلجوقی (سلجوقیان) آزاد شد. بعلاوه نیروهای مسلح گرجی در جهت آزادسازی همسایه خود ارمنستان و مخصوصاً مناطق شمال شرقی آن، مبارزه طولانی نمودند.
ارمنستان زاکارید Zakarid Armenia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۲۰۱–۱۳۶۰ | |||||||
موقعیت زاکاریانها در قرن سیزدهم. | |||||||
پایتخت | آنی (شهر باستانی) | ||||||
زبان(های) رایج | ارمنی گرجی | ||||||
دین(ها) | حواری ارمنی ارتدکس گرجی | ||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||
دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||
• Control was taken over آنی (شهر باستانی) | ۱۲۰۱ | ||||||
• Conquered by قراقویونلو | ۱۳۶۰ | ||||||
|
به این منظور قدمهای قابل توجهی در زمان ملکه تامار، وقتی که گرجستان در اوج قدرت خود بود برداشته شد. سپاه نیرومندی در آن زمان تشکیل مییابد. برادران زاکاره و ایوانه از خاندان زاکاریان و از نجیبزادگان ارمنی نقش مهمی در زندگی سیاسی حکومت ایفا نمودند. گرجستان نیرومند شده با کمک و همراهی رزمی ارمنیان علیه امیرنشینهای سلجوقی گنجه، آنی، دوین و غیره جنگهایی را آغاز نمود.
قشون متحد گرجی و ارمنی به فرماندهی زاکاره، آمبرد، دشتهای آرارات و استان شیراک، آنی (۱۲۰۰–۱۱۹۹)، دوین (۱۲۰۳)، قارص، استان سیونیک، و شهرهای دیگر را یکی پس از دیگری از وجود سلجوقیان پاک مینماید و سپس پیشروی خود را ادامه داده تا شهر ملازگرد و شهرهای دیگر میرسد. ارمنستان شمال شرقی که از دست سلجوقیان آزاد گردید شامل سلطنتهای سابق واناند، آرماویر، آنی-شیراک، تاشیر و سیونیک میشد.
مرزهای آن از دامنههای شرقی کوههای آرتساخ (قرهباغ) تا سرحدات غربی دشت باسن و از حوالی کورا تا منتهیالیه جنوبی کوههای زاغکانتس کشیده میشد. شمال شرقی ارمنستان جزو گرجستان گردید ولی حقوق و خودمختاری وسیعی پیدا کرد. کشور را زاکاریانها اداره میکردند.