آمریکاگرایی (بدعت)
From Wikipedia, the free encyclopedia
آمریکاییگرایی در سالهای حوالی ۱۹۰۰، یک دیدگاه سیاسی و مذهبی بود که به برخی از کاتولیکهای آمریکایی نسبت داده میشد و توسط سریر مقدس به عنوان بدعت محکوم میشد.
در دهه ۱۸۹۰، روحانیون «محافظهکار قارهای» اروپایی نشانههایی از مدرنیسم یا لیبرالیسم کلاسیک را که پاپ پیوس نهم در برنامه درسی خطاها در سال ۱۸۶۴ محکوم کرده بود، در میان باورها و آموزههای بسیاری از اعضای سلسله مراتب کاتولیک آمریکایی که این اتهامات را رد کردند، شناسایی کردند. .[1] پاپ لئو سیزدهم در نامه ای به کاردینال جیمز گیبونز که با عنوان Testem benevolentiae nostrae «شاهد خیرخواهی ما» منتشر شد، علیه این عقاید نوشت.
نتیجه درازمدت این بود که کاتولیکهای ایرلندی که عمدتاً کلیسای کاتولیک در ایالات متحده را کنترل میکردند، بهطور فزاینده ای وفاداری کامل خود را به پاپ نشان دادند و آثاری از تفکر لیبرال را در دانشکدههای کاتولیک سرکوب کردند. در نهایت، درگیری فرهنگی بود، زیرا اروپاییهای محافظهکار قارهای، خشمگین از حملات شدید به کلیسای کاتولیک در آلمان، فرانسه و سایر کشورها، برای از بین بردن نگرش فردگرایانه در آمریکا حرکت کردند.[2]