Τέσσερεις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης περιγράφονται στο τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης της Βίβλου,[1] το οποίο ονομάζεται Αποκάλυψη του Ιωάννη[2] του Ιησού Χριστού στον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή στο Κεφ.6:1-8. Το κεφάλαιο αναφέρεται σε ένα "βιβλίο/περγαμηνή στο δεξί χέρι του Θεού που είναι επισφραγισμένο με επτά σφραγίδες". Ο αμνός του θεού ή λιοντάρι του Ιούδα (Ιησούς Χριστός) ανοίγει τις πρώτες τέσσερις από τις εφτά συνολικά σφραγίδες, οι οποίες προκαλούν την εμφάνιση τεσσάρων όντων που ιππεύουν πάνω σε λευκό, κόκκινο, μαύρο και πράσινο άλογο αλλά και τον αποκλεισμό όλου του κόσμου από τις ακρίδες. Παρόλο που μερικές ερμηνείες διαφέρουν, οι τέσσερις καβαλάρηδες συνήθως συμβολίζουν την Κατάκτηση,[3] τον Πόλεμο, τον Λιμό και τον Θάνατο αντίστοιχα. Το όραμα της Χριστιανικής αποκάλυψης είναι οι τέσσερις καβαλάρηδες να ορίσουν μια Θεία αποκάλυψη στον κόσμο ως προάγγελοι της Τελικής Κρίσης.[4]