Οικοδομισμός (παιδαγωγική)
θεωρία γνώσης που υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι δημιουργούν γνώση και νοήματα από μια αλληλεπίδραση μεταξύ των εμπειριών τους και των ιδεών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο (Επ)οικοδομισμός ή (επ)οικοδομιτισμός ή κονστρουκτιβισμός (Constructivism) είναι μια θεωρία γνώσης (επιστημολογία)[1] που υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι δημιουργούν γνώση και νοήματα από μια αλληλεπίδραση μεταξύ των εμπειριών τους και των ιδεών τους. Κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας είναι μια αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπινων εμπειριών και των αντανακλαστικών τους ή των προτύπων συμπεριφοράς. Ο Ζαν Πιαζέ αποκαλούσε αυτά τα συστήματα γνώσης "σχήματα". Ο οικοδομισμός δεν είναι μια συγκεκριμένη παιδαγωγική, αν και συγχέεται συχνά με τον δομιτισμό (constructionism), μια εκπαιδευτική θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Σέυμουρ Παπέρτ, εμπνευσμένη από τις ιδέες του Πιαζέ για τον (επ)οικοδομισμό και την πειραματική μάθηση (experiential learning) καθώς και τις μεθόδους διδασκαλίας (teaching method) στην εκπαίδευση και είναι το βασικό θέμα πολλών κινήσεων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων (education reform). Η αναζήτηση υποστήριξης για τεχνικές διδασκαλίας του (επ)οικοδομισμού έχει αναμειχθεί, με κάποια έρευνα που υποστηρίζει αυτές τις τεχνικές και με άλλες έρευνες που αντικρούουν αυτά τα αποτελέσματα.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |