Η Παναγία των Βράχων (Ντα Βίντσι)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Παναγία των Βράχων (ιταλ.: La Vergine delle Rocce, αγγλ.: Virgin of the Rocks ή και Madonna of the Rocks, γαλλ. La Vierge aux Rochers) είναι το όνομα που αποδίδεται σε δύο έργα του Λεονάρντο ντα Βίντσι πάνω στο ίδιο θέμα και με εκτέλεση που διαφέρει μόνο σε ορισμένες λεπτομέρειες (κυρίως στα χρώματα και στην τεχνική). Το ένα έργο εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου και το άλλο στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Τα δύο έργα εκτέθηκαν μαζί για πρώτη φορά σε έκθεση στην Πινακοθήκη του Λονδίνου με τίτλο "Leonardo da Vinci: Painter at the Court of Milan". Η διάρκειά της ήταν από τις 9 Νοεμβρίου 2011 ως τις 5 Φεβρουαρίου 2012.[1]
Η Παναγία των Βράχων Vergine delle Rocce (Η εκδοχή του Λούβρου) | |
---|---|
Ονομασία | Η Παναγία των Βράχων Vergine delle Rocce (Η εκδοχή του Λούβρου) |
Δημιουργός | Q762 |
Έτος δημιουργίας | 1483-1485 |
Είδος | Ελαιογραφία σε καμβά |
Ύψος | 1,99 μέτρα |
Πλάτος | 1,22 μέτρα |
Πόλη | Παρίσι και Λονδίνο |
Μουσείο | Μουσείο του Λούβρου και Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Και οι δύο πίνακες απεικονίζουν την Παναγία και τον Ιησού βρέφος, με τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή σε παιδική ηλικία και τον Αρχάγγελο Ουριήλ. Το περιβάλλον είναι ιδιόρρυθμα βραχώδες (εξ ου και η ονομασία του έργου). Οι βασικές τους διαφορές ως συνθέσεων έγκεινται στο γενικότερη οπτική ενατένιση των έργων και στο δεξιό χέρι του Αγγέλου. Σε επιμέρους λεπτομέρειες οι διαφορές είναι σημαντικές, καθώς διαφέρουν ο φωτισμός, τα χρώματα, η βλάστηση και η χρήση της τεχνικής του σφουμάτο. Καθένας έχει ύψος περίπου 2 μ., και οι δύο είναι ελαιογραφίες επάνω σε ξύλο. Ο πίνακας του Λούβρου έχει μεταφερθεί σε καμβά, ύστερα από την αποκατάστασή του το 1815[2][3]
Μολονότι η απόκτηση και των δύο έργων από το Λούβρο και την Πινακοθήκη είναι απολύτως τεκμηριωμένη, δεν είναι γνωστή η ακριβής ιστορία κανενός από τα δύο. Έχουν γίνει πολλές εικασίες σχετικά με το ποιος από τους δύο πίνακες δημιουργήθηκε πρώτος και ποιος δεύτερος.
Επιπλέον, σήμερα υπάρχει ανοικτή αμφισβήτηση σχετικά με το αν ο ντα Βίντσι είναι ο αποκλειστικός δημιουργός των έργων ή αν αυτά εκτελέστηκαν από μαθητές του κάτω από την επίβλεψή του, ιδιαίτερα για το έργο της Εθνικής Πινακοθήκης.[4]
Το έργο είναι βαθειά συμβολικό, όπως εξηγούν τόσο το Μουσείο του Λούβρου[5] όσο και η Εθνική Πινακοθήκη[6] στις παρουσιάσεις του έργου.