Ηγεμονία της Χίου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ηγεμονία της Χίου ήταν βραχύβια Λατινική αυτόνομη ηγεμονία στο Αιγαίο Πέλαγος, στο κέντρο των Ανατολικών ακτών του, που κυβερνήθηκε από την Οικογένεια Ζαχαρία από τη Γένοβα. Το κέντρο της ηγεμονίας ήταν η Χίος αλλά την εποχή που έφτασε στο μέγιστο της ακμής της περιείχε πολλά ανατολικά νησιά απέναντι από τη Μικρά Ασία. Η ηγεμονία δημιουργήθηκε από τον Βενέδικτο Ζαχαρία, κατέκτησε το νησί (1304) με πρόφαση την προστασία των ακτών από τις επιθέσεις των Τούρκων. Ο Βενέδικτος Ζαχαρίας και οι απόγονοι του ήταν επίσημα υποτελείς στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία αλλά ασκούσαν την εξουσία ανεξάρτητα χωρίς να δίνουν λόγο στον αυτοκράτορα, η κατάσταση διατηρήθηκε μέχρι την εκδίωξη τους από τους Βυζαντινούς με τη στήριξη του τοπικού Ελληνικού πληθυσμού (1329)
Ηγεμονία της Χίου | |||
---|---|---|---|
1304–1329 | |||
| |||
Χώρα | Δημοκρατία της Γένοβας και Βυζαντινή Αυτοκρατορία | ||
Πρωτεύουσα | Χίος | ||
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°24′0″N 26°1′0″E | ||
δεδομένα (π • σ • ε ) |