Βιντσέντσο Ντάντι
Ιταλός γλύπτης του 16ου αιώνα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Βιντσέντσο Ντάντι (ιταλ. Vincenzo Danti, 1530 – 26 Μαΐου 1576) ήταν Ιταλός αναγεννησιακός γλύπτης από την Περούτζα.
Βιντσέντσο Ντάντι | |
---|---|
Ο Πάπας Ιούλιος Γ΄ φιλοτεχνημένος από τον Β. Ντάντι | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Vincenzo Danti (Ιταλικά) |
Γέννηση | 1530[1][2][3] Περούτζα |
Θάνατος | 26 Μαΐου 1576[4][5][6] Περούτζα[7] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[8] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | γλύπτης[9][10] αρχιτέκτονας[11][9] μηχανικός συγγραφέας[12] χρυσοχόος[9] |
Περίοδος ακμής | 1548[13] - 1576[13] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο πατέρας του ήταν αρχιτέκτονας και χρυσοχόος, οπότε ο νεαρός Βιντσέντσο ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον για τη σχεδίαση και τη χρυσοχοΐα. Το 1545, σε ηλικία 15 ετών, πήγε στη Ρώμη για να σπουδάσει γλυπτική και το 1553 κατάφερε να εξασφαλίσει μία ανάθεση έργου: ενός ορειχάλκινου αγάλματος του Πάπα Ιουλίου Γ΄, το οποίο τοποθετήθηκε έξω από τον Καθεδρικό Ναό της Περούτζα. Το 1557 εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία και το 1559 φιλοτέχνησε ένα ορειχάλκινο ανάγλυφο που παρίστανε τον «Μωυσή και το χάλκινο φίδι». Σε αυτό επηρεάσθηκε από τα ορειχάλκινα ανάγλυφα του Ντονατέλλο. Είναι χυτευμένο σε χαμηλό ανάγλυφο και δεν έχει φινιριστεί στην εντέλεια, αλλά δεν θεωρείται και ημιτελές έργο.
Παρά το ότι ο διαγωνισμός του 1560 για την Κρήνη του Ποσειδώνα (Φλωρεντία) ήταν κυρίως ένας συναγωνισμός ανάμεσα στους δύο πιο καθιερωμένους γλύπτες της πόλεως, τον Μπαρτολομέο Αμμαννάτι και τον Μπενβενούτο Τσελίνι, ο Ντάντι επεχείρησε να δείξει και αυτός την αξία του λαβαίνοντας μέρος στον διαγωνισμό. Το επόμενο έτος 1561 σκάλισε το άγαλμα «Η εντιμότης θριαμβεύει επί της ατιμίας», ένα έργο ενδιαφέρον στη θέαση από όλες τις οπτικές γωνίες. Το μάρμαρο αυτού του αγάλματος αγοράσθηκε για λογαριασμό του γλύπτη από τον πάτρωνά του Σφόρτσα Αλμένι, ώστε να αποδείξει την επιδεξιότητά του. Το συγκεκριμένο άγαλμα ήταν πράγματι αξιοσημείωτο για το ότι δημιουργήθηκε από ένα μονοκόμματο μπλοκ μαρμάρου, πράγμα που χρειαζόταν μεγάλη ικανότητα.
Το 1567 ο Ντάντι ξεκίνησε να γράφει ένα βιβλίο σχετικώς με τους κανόνες της τάξεως και της αναλογίας στην αρχιτεκτονική. Το 1569-1571 δημιούργησε το πιο γνωστό ίσως έργο του, τον «Αποκεφαλισμό του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού». Αυτό βρίσκεται πάνω από τις ορειχάλκινες θύρες της νότιας εισόδου του Βαπτιστηρίου του Αγίου Ιωάννη στη Φλωρεντία και είναι ένα επίσης ορειχάλκινο σύμπλεγμα, που δείχνει τον Ιωάννη γονατισμένο στο μέσο, τον εκτελεστή του στα δεξιά του και τη Σαλώμη στα αριστερά του. Το έργο εντάσσεται στο ρεύμα του μανιερισμού, με τα σώματα και τα άκρα τους επιμηκυμένα, αλλά και μη αναμενόμενες πτυχώσεις στο υλικό, ενώ οι στάσεις όλων των ανθρώπων στο έργο είναι πολύ κομψές.
Το 1568-1572 ο Ντάντι ακολούθησε τη νέα παράδοση που δημιούργησε ο Μιχαήλ Άγγελος να παριστάνει ανθρώπους της εποχής του με αρχαία αρματωσιά (από το Παρεκκλήσιο των Μεδίκων): έτσι χάραξε το έργο «Ο Κόζιμο Α΄ ως Αύγουστος», το οποίο παραγγέλθηκε για το ανάκτορο Ουφίτσι στη Φλωρεντία, όπου και παρέμεινε μέχρι που αντικαταστάθηκε από έναν άλλο ανδριάντα του Κόζιμο, έργο του Τζαμπολόνια. Το 1575 ο Ντάντι επέστρεψε στην Περούτζα, όπου απεβίωσε το επόμενο έτος, σε ηλικία μόλις 46 ετών.