Αφρικανική τρυπανοσωμίαση
παρασιτική ασθένεια / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αφρικανική τρυπανοσωμίαση ή ασθένεια του ύπνου[2] είναι μια παρασιτική ασθένεια των ανθρώπων ή άλλων ζώων. Προκαλείται από ένα παράσιτο της κατηγορίας Trypanosoma brucei.[3] Υπάρχουν δύο τύποι που μολύνουν τους ανθρώπους, Trypanosoma brucei gambiense (T.b.g) και Trypanosoma brucei rhodesiense (T.b.r.).[2] Το T.b.g προκαλεί πάνω από το 98% των καταγεγραμμένων περιπτώσεων.[2] Και οι δύο μεταδίδονται συνήθως από το τσίμπημα μολυσμένης μύγας τσετσέ και εμφανίζονται συχνότερα σε αγροτικές περιοχές.[2]
Αφρικανική τρυπανοσωμίαση | |
---|---|
Trypanosoma forms in a blood smear | |
Ειδικότητα | λοιμωξιολογία |
Συμπτώματα | Winterbottom's sign[1], περιοδικός πυρετός[1], πονοκέφαλος[1], Κακουχία[1], αναιμία[1], αρθραλγία, διαταραχή ύπνου, ζάλη, primary affect, ταχυκαρδία, swelling, Καχεξία και sopor |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | B56 |
ICD-9 | 086.5 |
DiseasesDB | 29277 Πρότυπο:DiseasesDB2 |
MedlinePlus | 001362 |
eMedicine | med/2140 |
MeSH | D014353 |
Αρχικά, κατά το πρώτο στάδιο της ασθένειας, παρουσιάζονται πυρετοί, πονοκέφαλοι, φαγούρα, και πόνος στις αρθρώσεις.[2] Αυτό ξεκινά μία με τρεις εβδομάδες μετά το τσίμπημα.[4] Εβδομάδες έως και μήνες αργότερα το δεύτερο στάδιο ξεκινά με σύγχυση, έλλειψη συντονισμού, μούδιασμα και διαταραχές ύπνου.[2][4] Η διάγνωση γίνεται με την εύρεση του παράσιτου σε επίχρισμα αίματος ή στο υγρό ενός λεμφαδένα.[4] Μια οσφυική παρακέντηση χρειάζεται συχνά για να γίνει κατανοητή η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου σταδίου της ασθένειας.[4]
Η πρόληψη της σοβαρής ασθένειας συμπεριλαμβάνει την προφύλαξη του πληθυσμού που κινδυνεύει με αιματολογικές εξετάσεις για την ανίχνευση του παράσιτου T.b.g.[2] Η θεραπεία είναι ευκολότερη όταν η ασθένεια εντοπίζεται νωρίς και πριν την εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων.[2] Η θεραπεία του πρώτου σταδίου γίνεται με φαρμακευτική αγωγή πενταμιδίνης ή σουραμίνης.[2] Η θεραπεία του δεύτερου σταδίου συμπεριλαμβάνει εφλορνιθίνη ή έναν συνδυασμό nifurtimox και εφλορνιθίνης για το T.b.g.[4] Ενώ το melarsoprol αντιμετωπίζει και τα δύο, χρησιμοποιείται κατά κανόνα μόνο για την αντιμετώπιση του T.b.r. λόγω σοβαρών παρενεργειών.[2]
Η ασθένεια εμφανίζεται τακτικά σε ορισμένες περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής, όπου ο πληθυσμός που κινδυνεύει ανέρχεται περίπου σε 70 εκατομμύρια σε 36 χώρες.[5] Από το 2010 έχει προκαλέσει περίπου 9.000 θανάτους, από 34.000 το 1990.[6] Κατ'εκτίμηση 30.000 άνθρωποι έχουν μολυνθεί αυτή τη στιγμή, με 7000 νέες μολύνσεις το 2012.[2] Περισσότερες από 80% αυτών των περιπτώσεων εντοπίζονται στη Δημοκρατία του Κονγκό.[2] Τρεις μεγάλες εξάρσεις έχουν σημειωθεί στην πρόσφατη ιστορία: μία από το 1896 έως το 1906 κυρίως στην Ουγκάντα και στη Λεκάνη του Κονγκό και δύο το 1920 και 1970 σε διάφορες αφρικανικές χώρες.[2] Άλλα ζώα, όπως οι αγελάδες, μπορεί να είναι φορείς της ασθένειας και να μολυνθούν.[2]