Έμιλ Κραίπελιν
Γερμανός ψυχίατρος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Έμιλ Βίλχελμ Γκέοργκ Μάγκνους Κραίπελιν (γερμ. Emil Wilhelm Georg Magnus Kraepelin, 15 Φεβρουαρίου 1856 – 7 Οκτωβρίου 1926) ήταν σημαντικός Γερμανός ψυχίατρος. Η Εγκυκλοπαίδεια Ψυχολογίας του H.J. Eysenck τον χαρακτηρίζει ως τον «ιδρυτή της σύγχρονης επιστημονικής ψυχιατρικής, της ψυχοφαρμακολογίας και της ψυχιατρικής γενετικής».
Έμιλ Κραίπελιν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Emil Kraepelin (Γερμανικά) |
Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1856[1][2][3] Νόιστρελιτς[4] |
Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1926[5][1][2] Μόναχο[4] |
Αιτία θανάτου | πνευμονία |
Τόπος ταφής | Bergfriedhof |
Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Βαϊμάρης |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6][7] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λειψίας Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ψυχίατρος[4] διδάσκων πανεπιστημίου[4] |
Εργοδότης | αυτοκρατορικό πανεπιστήμιο του Ντόρπατ Πανεπιστήμιο του Μονάχου Πανεπιστήμιο Φρειδερίκου και Αλεξάνδρου των Έρλανγκεν-Νυρεμβέργης Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης |
Επηρεάστηκε από | Βίλχελμ Βουντ |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Γερμανικό κόμμα της Πατρίδας |
Οικογένεια | |
Γονείς | Karl Kraepelin |
Αδέλφια | Karl Kraepelin |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Έμιλ Κραίπελιν πίστευε ότι οι κυριότερες αιτίες των ψυχιατρικών ασθενειών είναι βιολογικές και γενετικής προελεύσεως δυσλειτουργίες. Οι θεωρίες του κυριάρχησαν στην ψυχιατρική στις αρχές του 20ού αιώνα και, παρά τη μεταγενέστερη επίδραση της ψυχοδυναμικής του Φρόυντ και των μαθητών του, γνώρισαν μια αναζωογόνηση κατά τα τέλη του αιώνα.
Τα συγγράμματά του δεν περιέχουν λεπτομερή ιστορικά μεμονωμένων περιπτώσεων, αλλά συγκεντρώσεις χαρακτηριστικών συμπτωμάτων, δηλώσεων και συμπεριφορών από ασθενείς με συγκεκριμένη διάγνωση. Χαρακτηρίσθηκε «επιστημονικός μάνατζερ» και «πολιτικός της επιστήμης», που ανέπτυξε ένα «μεγάλης κλίμακας επιδημιολογικό ερευνητικό πρόγραμμα με κλινικό προσανατολισμό».[8][9]