Έιμι Γουάινχαουζ
Αγγλίδα τραγουδίστρια και συνθέτης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Έιμι Τζέιντ Γουάινχαουζ (Λονδίνο,14 Σεπτεμβρίου 1983 – 23 Ιουλίου 2011) ήταν Αγγλίδα τραγουδίστρια και συνθέτρια, γνωστή για τα δυναμικά της κοντράλτο φωνητικά και την εκλεκτική μίξη διάφορων μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων της σόουλ, τζαζ, rhythm and blues και ρέγγε.
Έιμι Γουάινχαουζ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Amy Winehouse (Αγγλικά)[1] |
Γέννηση | 14 Σεπτεμβρίου 1983[2][3][4] Σάουθγκεϊτ[5] |
Θάνατος | 23 Ιουλίου 2011[6][2][3] Κάμντεν[5] |
Αιτία θανάτου | δηλητηρίαση από αλκοόλ[7] |
Τόπος ταφής | Έτζγουεαρ |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Sylvia Young Theatre School[8], The Mount, Mill Hill International[8], Bourne Grammar School, Ashmole Academy και Σχολή BRIT |
Ιδιότητα | τραγουδιστής-τραγουδοποιός, κιθαρίστας, μουσικός της τζαζ, κιθαρίστας τζαζ, διασκεδαστής[9] και μουσικός ηχογραφήσεων |
Σύζυγος | Μπλέικ Φίλντερ-Σίβιλ (2007–2009) |
Γονείς | Mitch Winehouse[8] και Janis Seaton[8] |
Όργανα | κιθάρα, τύμπανα και φωνή |
Είδος τέχνης | σόουλ, Ριθμ εντ μπλουζ, τζαζ, μπλουζ, Μπλου-άιντ σόουλ, ρέγκε και σκα |
Βραβεύσεις | Βραβείο Grammy Καλύτερου Νέου Καλλιτέχνη (2008)[10] |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το πρώτο της άλμπουμ της, Frank, απέσπασε θετικές κριτικές στο Ηνωμένο Βασίλειο και προτάθηκε για Βραβείο Μέρκιουρι. Το επόμενο άλμπουμ της Back to Black, που κυκλοφόρησε το 2006, προτάθηκε για έξι υποψηφιότητες των βραβείων Γκράμι και κέρδισε πέντε βραβεία, κατακτώντας το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες από γυναίκα καλλιτέχνιδα σε μία βραδιά, και κάνοντας έτσι την Γουάινχαουζ την πρώτη Βρετανίδα καλλιτέχνιδα η οποία κέρδισε πέντε βραβεία Γκράμι, συμπεριλαμβανομένων τριών βραβείων της κατηγορίας Big Four (μουσικός όρος για τα τέσσερα πιο σημαντικά βραβεία Γκράμι: βραβείο για τον Δίσκο Της Χρονιάς, βραβείο για την Ερμηνεία Της Χρονιάς, βραβείο για τον Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Καλλιτέχνη και βραβείο για το Τραγούδι της Χρονιάς).
Στις 14 Φεβρουαρίου του 2007, κέρδισε ένα βραβείο Μπριτ, αυτό της Καλύτερης Βρετανίδας Γυναίκας Καλλιτέχνιδας, ενώ είχε προταθεί επίσης για το βραβείο Καλύτερου Βρετανικού Άλμπουμ. Έχει κερδίσει τρεις φορές το βραβείο Άιβορ Νοβέλο, μία φορά το 2004 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι (σε μουσική και στίχους) για το τραγούδι Stronger Than Me, μία φορά το 2007 για το Καλύτερο Εναλλακτικό Τραγούδι για το τραγούδι Rehab, και μία φορά το 2008 για το Καλύτερο Τραγούδι (σε στίχους και μουσική) για το τραγούδι Love Is A Losing Game, μεταξύ άλλων σημαντικών διακρίσεων. Η Γουάινχαουζ έχει αναγνωριστεί ως επιρροή για την ανάπτυξη της καριέρας πολλών γυναικών καλλιτεχνών της σόουλ μουσικής, καθώς και για την ανανέωση της βρετανικής μουσικής.
Έλαβε επίσης την προσοχή των μέσων ενημέρωσης χωρίς δική της ευθύνη. Το ξεχωριστό της στυλ, τα τατουάζ της και το χτένισμά της, την έκαναν πηγή έμπνευσης για ορισμένους σχεδιαστές μόδας, όπως ο Καρλ Λάγκερφελντ. Επιπλέον, τα συνεχή νομικά της προβλήματα, ο εθισμός της στα ναρκωτικά και το αλκοόλ και οι ιατρικές της επιπλοκές που προέκυψαν από την αυτοκαταστροφική της συμπεριφορά ήταν πρωτοσέλιδα στις ειδήσεις από το 2007.
Βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της στις 23 Ιουλίου 2011[11], σε ηλικία 27 ετών, μετά από δηλητηρίαση από αλκοόλ. Αυτό αποκαλύφθηκε λίγο καιρό μετά τον θάνατό της, ο οποίος αρχικά συνδέθηκε με τους πολλαπλούς εθισμούς της. Tο άλμπουμ της Back to Black έγινε αργότερα το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις του 21ου αιώνα στο Ηνωμένο Βασίλειο.[12]