Алан Хігер
From Wikipedia, the free encyclopedia
Алан Хігер (англ.: Alan J. Heeger; 22 студзеня 1936 года, Су-Сіці, штат Аява, ЗША) — амерыканскі фізік і хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (2000, сумесна з А. Макдыярмідам і Х. Сіракавам).
Алан Хігер | |
---|---|
Alan Jay Heeger | |
Дата нараджэння | 22 студзеня 1936(1936-01-22)[1][2][…] (88 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Дзеці | David Heeger[d] |
Род дзейнасці | фізік, хімік, інжынер, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | фізіка і хімія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Alan M. Portis[d] |
Вядомы як | распрацавалы метады атрымання электраправодных палімераў |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Скончыў універсітэт Небраска (бакалаўр, 1957) і Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (доктар філасофіі, 1961). У 1962—1982 гадах працаваў у Пенсільванскім універсітэце. З 1982 года — прафесар фізікі ў Каліфарнійскім універсітэце ў Санта-Барбары, у 1982—1999 гадах дырэктар Інстытута палімераў і арганічных матэрыялаў. З 1999 года адначасова працуе ў розных камерцыйных кампаніях. Сумесна з Аланам Макдыярмідам і Хідэкі Сіракавам распрацаваў метады атрымання арганічных палімерных матэрыялаў, электраправоднасць якіх параўнальная з электраправоднасцю металаў.