মহাযান
From Wikipedia, the free encyclopedia
মহাযান একাধিক বৌদ্ধ পৰম্পৰা, লেখ, দৰ্শন আৰু কাৰ্যৰ এক বহল গোটক বুজোৱা এক সংজ্ঞা। মহাযানৰ বিকাশ ভাৰতত হৈছিল, খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১০০ৰ পাছত। মহাযান আৰু থেৰবাদ বৌদ্ধ ধৰ্মত অস্তিত্বত থকা দুই মুখ্য পৰম্পৰা।[1] মহাযানে আগৰ বৌদ্ধ শিক্ষাৰ লগতে তলুনামূলকভাৱে নতুন লেখ, যেনে মহাযান সূত্ৰসমূহক মান্যতা প্ৰদান কৰে। এই নতুন লেখসমূহত বোধিসত্ত্ব মাৰ্গ আৰু প্ৰজ্ঞাপাৰমিতা আদিক গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে।[2] বজ্ৰযান বা মন্ত্ৰ পৰম্পৰা মহাযানৰেই উপ-পৰম্পৰা বুলিব পৰা যায়, য'ত সোণকালে বুদ্ধত্ব লাভ কৰিবলৈ তান্ত্ৰিক পদ্ধতি অৱলম্বন কৰা হয়।[3]